Silne słowa biskupa Pindla w Auschwitz: Przesłanie miłości w miejscu śmierci

Rocznica śmierci św. Maksymiliana Kolbego pod znakiem modlitwy i pamięci

14 sierpnia 2025 roku, w byłym niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz, odbyła się wyjątkowa uroczystość upamiętniająca 84. rocznicę męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego. Centralnym punktem obchodów była msza święta celebrowana przez biskupa bielsko-żywieckiego Romana Pindla. Eucharystia została odprawiona przy bloku 11, znanym jako „blok śmierci”, gdzie w sierpniu 1941 roku ojciec Kolbe dobrowolnie oddał życie za współwięźnia, ratując Franciszka Gajowniczka. W uroczystości uczestniczyło około tysiąca osób – duchownych, wiernych i pielgrzymów, którzy przeszli pieszo historyczną drogę prowadzącą od Birkenau pod bramę „Arbeit macht frei”. Modlono się za wszystkie ofiary obozu, niezależnie od ich pochodzenia czy wyznania, a także o pokój na świecie.

Przesłanie miłości i poświęcenia w homilii bp. Romana Pindla

Podczas homilii biskup Roman Pindel podkreślił wyjątkowość miejsca, w którym miała miejsce msza święta. Jego słowa przepełnione były refleksją nad cierpieniem, jakie spotkało ofiary Auschwitz. Biskup przypomniał dramatyczne okoliczności śmierci Maksymiliana Kolbego, który po dwóch tygodniach spędzonych w celi głodowej został dobity zastrzykiem fenolu. Przypomniał również, że w bloku 11 śmierć poniosły dziesiątki tysięcy osób. Cytując słowa Jezusa: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”, podkreślił, że miłość bliźniego i gotowość do poświęcenia stanowią najgłębszą odpowiedź na zło, jakie wydarzyło się w tym miejscu. Zdaniem biskupa, właśnie tu przykazanie miłości zyskało najpełniejszy wymiar, a historia Kolbego to uniwersalny symbol nadziei i miłosierdzia w czasach nienawiści.

Konfrontacja z dziedzictwem Auschwitz i nauka dla współczesnych

Biskup Pindel w czasie liturgii nie unikał trudnych tematów. Przestrzegał przed narastającą na świecie nienawiścią, pragnieniem odwetu i podziałów między narodami. Wskazał, że zło nie zaczyna się od obozu zagłady, lecz od słów, które ranią i dzielą. Cytując własne doświadczenia z wizyt w Auschwitz, dzielił się emocjami, jakie towarzyszą wejściu do bunkra głodowego i konfrontacji z niemą obecnością miejsca zagłady, ale też duchowej walki i łaski. Wspomniał uczestników nabożeństw różnych narodowości – co potwierdza, że pamięć o ofiarach Auschwitz przekracza dziś granice i religie, a rocznica skłania do refeksji także nad obecną sytuacją świata. Wspólna modlitwa w miejscu, gdzie rozegrał się jeden z najdramatyczniejszych aktów poświęcenia XX wieku, to też wyraz sprzeciwu wobec dzisiejszych epidemii nienawiści i dehumanizacji.

Historyczny i duchowy wymiar ofiary Maksymiliana Kolbego

Ojciec Maksymilian Maria Kolbe, franciszkanin, urodzony w 1894 roku w Zduńskiej Woli, był jednym z tych, których losy na zawsze splotły się z historią Auschwitz. Po aresztowaniu przez Niemców w 1941 roku został deportowany do obozu, gdzie latem tego samego roku, po ucieczce jednego z więźniów, dobrowolnie zgłosił się na śmierć zamiast Franciszka Gajowniczka. Przeżył dwa tygodnie w celi bez jedzenia i picia, aż ostatecznie został zgładzony zastrzykiem fenolu 14 sierpnia 1941 roku. Jego postawa została uznana przez Kościół katolicki za akt heroicznej miłości – Kolbe został beatyfikowany w 1971 roku przez Pawła VI i kanonizowany w 1982 roku przez Jana Pawła II jako męczennik miłości. Jego historia pozostaje symbolem poświęcenia, solidarności i odwagi wobec absolutnego zła.

Auschwitz dziś – miejsce pamięci i ostrzeżenie dla przyszłości

Były niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady Auschwitz-Birkenau to dziś jedno z najważniejszych miejsc pamięci na świecie. Szacuje się, że zginęło tam co najmniej 1,1 miliona osób, w tym około milion Żydów, a także Polaków, Romów, Sinti, jeńców radzieckich i innych narodowości. W pierwszych latach funkcjonowania obozu główną grupę stanowili jednak Polacy – przypomniał bp Kazimierz Górny, udział w uroczystościach. Auschwitz to nie tylko historia, ale i lekcja, której nie można zignorować – każda rocznica skłania do refleksji nad tym, dokąd może prowadzić pogarda, nacjonalizm i odrzucenie wartości humanistycznych. Dziś teren byłego obozu to zarówno miejsce żałoby, jak i przestroga dla całej ludzkości – o czym przypominały również słowa duchownych obecnych podczas tegorocznych obchodów rocznicowych.

Pamięć o męczeństwie i apel o pokój wobec wyzwań XXI wieku

Coroczne upamiętnienia śmierci św. Maksymiliana Kolbego to nie tylko element polskiej kultury historycznej, lecz także ważne wydarzenie o wymiarze międzynarodowym. Rokrocznie uczestniczą w nich pielgrzymi i przedstawiciele różnych środowisk – świeckich, religijnych oraz organizacji promujących dialog międzykulturowy. W obliczu narastających napięć narodowych i konfliktów zbrojnych w ostatnich latach, słowa bp. Romana Pindla i innych duchownych nabierają szczególnego znaczenia. Przypominają, że prawdziwe bohaterstwo nie polega na sile czy przemocy, ale na gotowości do miłości, poświęcenia i pojednania. To przesłanie, które zostaje nie tylko w murach byłego obozu, ale także w sercach tych, którzy chcą budować lepszą przyszłość dla następnych pokoleń.