Rekordowo niski poziom Wisły w Warszawie – zaledwie 7 centymetrów!
Wisła bije niechlubny rekord na warszawskim odcinku. Hydrolodzy alarmują: tak niskiego poziomu rzeka w stolicy jeszcze nie notowała. Sprawdź, co oznacza to dla mieszkańców i środowiska.
Bezprecedensowy spadek poziomu Wisły w stolicy
27 sierpnia 2025 roku stacja hydrologiczna Warszawa-Bulwary odnotowała stan Wisły na poziomie zaledwie 7 centymetrów. To najniższy wynik w historii pomiarów prowadzonych przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW) na tym odcinku rzeki. Poprzedni rekord – 8 cm – padł zaledwie dzień wcześniej. Pracownicy IMGW podkreślają, że tak płytkiej Wisły Warszawa nie widziała nigdy w dziejach regularnych obserwacji. Sytuacja ta jest niepokojąca nie tylko dla stołecznych hydrologów, ale także dla mieszkańców, transportu rzecznego oraz całego środowiska naturalnego. Niezwykle niski poziom rzeki to zjawisko, które może mieć daleko idące konsekwencje zarówno w krótkim, jak i długim okresie.
Przyczyny historycznego obniżenia stanu rzeki
Naukowcy i eksperci z dziedziny hydrologii zwracają uwagę, że rekordowo niski poziom wody w Wiśle to efekt długoterminowych procesów klimatycznych i hydrologicznych. Prof. Marcin Świtoniak z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika wskazuje, że zjawisko jest konsekwencją nie tylko aktualnej pogody, lecz także wyjątkowo niskich opadów śniegu podczas ostatnich zim. Brak wystarczającej ilości śniegu skutkuje nikłym zasileniem rzek i gruntów wodą z wiosennych roztopów. Pomimo obiegowej opinii o wilgotnej tegorocznej wiośnie i chłodniejszym lecie, głęboka susza glebowa oraz wyczerpywanie się rezerwuarów wód gruntowych widoczna jest coraz wyraźniej w całym kraju. IMGW podaje, że łącznie na 22 stacjach monitorowanych w Polsce odnotowano wyjątkowo niskie poziomy wody w rzekach — sytuacja dotyczy zatem nie tylko Wisły, ale również innych polskich cieków.
Susza hydrologiczna a jej skutki dla ludzi i środowiska
Efekt postępującej suszy hydrologicznej jest dotkliwie odczuwalny w wielu aspektach życia społeczno-gospodarczego. Po pierwsze – rolnictwo. Niski stan wód powierzchniowych wymusza korzystanie z głębinowych ujęć wód do nawadniania pól, co nie tylko przyczynia się do ich szybszego wyczerpywania, ale także generuje dodatkowe koszty dla producentów żywności. W miastach takich jak Warszawa obniżający się poziom Wisły komplikuje funkcjonowanie transportu rzecznego i uniemożliwia operowanie miejskich promów – jak potwierdził stołeczny Zarząd Transportu Miejskiego, od 12 sierpnia wszystkie promy w stolicy są wycofane z ruchu do odwołania. Ponadto, niewielka objętość wody w rzece powoduje spadek jakości wody oraz wzrost koncentracji zanieczyszczeń, co stanowi wyzwanie dla ekologów oraz zarządców infrastruktury komunalnej.
Zmieniający się klimat a przyszłość polskich rzek
Specjaliści podkreślają, że obecna sytuacja na Wiśle jest częścią szerszego, obserwowanego na całym kontynencie trendu związanego z postępującymi zmianami klimatycznymi. Susze, zwłaszcza hydrologiczne, stają się coraz częstsze i bardziej intensywne nie tylko w Polsce, ale i w innych krajach Europy Środkowej. Analizy naukowe pokazują, że wzrost temperatur oraz zmiany rozkładu opadów prowadzą do skracania sezonów zasilania rzek wodą. Jeśli nie zostaną podjęte skuteczne działania na rzecz retencji wód, zarówno na poziomie lokalnym, jak i krajowym, polskie rzeki będą w kolejnych latach coraz częściej borykały się z drastycznym obniżeniem stanów. Odpowiedzią na te problemy powinno być inwestowanie w systemy małej retencji, naturalne obszary zalewowe oraz ochronę mokradeł, które magazynują wodę i stabilizują obieg hydrologiczny.
Perspektywy dla mieszkańców i wyzwania dla władz
Rekordowo niski stan Wisły to sygnał ostrzegawczy nie tylko dla władz, lecz także dla wszystkich mieszkańców regionów nadwiślańskich. Niestabilność hydrologiczna ma wpływ na zaopatrzenie w wodę pitną, stan ekologiczny rzek oraz bezpieczeństwo przeciwpowodziowe, które z powodu mniejszej ilości wody w gruncie i rzekach również może być zagrożone w wyniku gwałtownych opadów czy burz. W obliczu pogłębiającego się kryzysu hydrologicznego konieczna jest szersza edukacja społeczeństwa na temat praktyk sprzyjających zatrzymywaniu wody w krajobrazie, takich jak zakładanie ogrodów deszczowych, budowa przydomowych zbiorników retencyjnych czy zwiększanie powierzchni terenów zielonych w miastach. Tylko systemowe działania na szczeblu władz lokalnych i centralnych, a także zaangażowanie mieszkańców, mogą ograniczyć ryzyko wystąpienia podobnych sytuacji w przyszłości oraz złagodzić skutki suszy.
